Om Kuifje toch een beetje te laten eten wilde ik iets maken wat hij lekker zou vinden en wat na dat beetje soep of groente ook een beetje zijn maag zou vullen. Uiteindelijk heb ik traditionele Turkse rijstpudding bereid. In het Turks: sutlac. Rijstpudding is als nagerecht niet weg te denken uit de Turkse keuken. Zowel in huishoudens als in restaurants is het een populair toetje. Iedereen bereidt het anders en bij iedereen smaakt het ook anders heb ik gemerkt. De een lekkerder dan de ander. Nu vind ik persoonlijk dat mijn eigen moeder de lekkerste rijstpudding maakt. In de loop der jaren heeft zij haar eigen recept ontwikkelt en eindelijk ook opgeschreven zodat ik het ook zo goed kan bereiden. Dus hierbij krijgen jullie (uiteraard met haar toestemming) exclusief het recept van mijn moeder voor de perfecte traditionele Turkse rijstpudding oftewel sutlac.
De ingrediënten:
1 (grotere versie van de) Turkse theeglas rijst
3 (van dezelfde) theeglazen water
2 theeglazen suiker
1 liter melk
1 pakje vloeibare slagroom
1 volle dessertlepel maïzena
1 pakje vanillesuiker
een beetje zout
Was eerst de rijst goed en kook de rijst op laag vuur met het water en een beetje zout totdat het gaar is en bijna alle water is opgenomen.
Voeg daarna 1 liter lauwwarme melk toe en zet het vuur lager nadat het begint te koken. (Let er wel op dat het niet overkookt!) Laat dit dan een half uur pruttelen op laag vuur. Het geheel zal na een half uur wat dikker zijn. Smelt de maïzena met een beetje water en voeg dit samen met de suiker, vanillesuiker en slagroom toe aan de pan. Laat dit doorpruttelen totdat de suiker gesmolten is. Haal de pan daarna van het vuur en verdeel de rijstpudding in kleine schaaltjes. Het ziet er aanvankelijk vloeibaar uit omdat het warm is. Maar nadat het een aantal uurtjes in de koelkast heeft gestaan, bereikt het de perfecte dikte. Eenmaal afgekoeld kun je het naar smaak met een beetje kaneel of gewoon lekker naturel opsmikkelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten