Daar gaan we dan! Na jarenlang wikken en wegen
en dromen over een eigen patisserie, maak ik nu eindelijk een eerste stap in
die richting. Ik ga thuis in het klein beginnen! In mijn witte Vinex wijk zal
ik hopelijk mijn eerste proefkonijnen vinden in de vorm van mijn buren.
Uiteraard is zelfs thuis beginnen met een online patisserie niet makkelijk. Ik
moet eerst maar eens een keuzemenu proberen te verzinnen, dat in de smaak
zal vallen bij mijn doelgroep. Die
doelgroep bestaat uit gezinnen die geen zin hebben om zelf te bakken en eens
iets anders wil proberen dan de multivlaai. Anders dan de gemiddelde vlaaizaak,
zullen mijn producten ook hartige baksels bevatten die men zelfs als een
maaltijd kan nuttigen.
Om die felbegeerde keuzemenu vast te stellen
ben ik vandaag begonnen met kokerellen. Eerst maar eens een paar dingen
uitproberen of het lekker smaakt en of het makkelijk te maken is in grote
hoeveelheden.
Mijn eerste probeersel zijn amandelkoekjes
geworden. Het recept heb ik op internet gevonden, waar lovende woorden werden
geuit voor deze koekjes. Tijdens het kneden van het deeg heb ik al besloten dat
deze koekjes in ieder geval er niet in komen! Het deeg kruimelt en is erg
moeilijk om uit te rollen. Nu ik maar een kleine hoeveelheid heb gemaakt, viel
het op zich wel mee, maar ik weet nu al dat ik gek zou worden als ik dit in het
groot zou moeten maken. Wat de smaak betreft, is het wel lekker. Doordat de
amandels en de bloem geroosterd zijn, ruikt het heerlijk als je de
koekjestrommel opent. Het is minder zoet dan ik had verwacht,
maar de poedersuiker erbovenop maakt veel goed. Mijn zoontje van vijf heeft in ieder geval twee stuks naar binnen gewerkt nadat hij thuis was van school. Maar zoals ik al zei is het bakproces net zo belangrijk (misschien wel belangrijker!) als het resultaat. Alhoewel ik nu op zoek zal gaan naar andere recepten voor amandelkoekjes, dit recept wordt het in ieder geval niet!
Mijn tweede probeersel van de dag zijn
vegetarische groentenpannekoekjes geworden. Ik weet eigenlijk niet hoe ik deze
moet noemen. Het is groente met lekker veel kruiden en beslag, wat je
oorspronkelijk net als een american pancake dient te bakken in een koekenpan.
Ik moet het natuurlijk weer anders doen en heb het beslag in een ovenschaal
gegoten en in de oven langzaam laten garen. Zo is het meer dieetproof en wat
lichter van smaak. Na drie kwartier in de oven wilde ik eens kijken of het gaar
was. Nadat ik een mesje erin had gestoken, kwam ik erachter dat het niet zo
was. Na ongeveer vijf keer kijken en in totaal twee (!!) uur baktijd, had ik
een keiharde en donkere korst en nog steeds een zachte binnenkant (dacht ik).
Ik heb het er maar uitgehaald en een paar uur laten staan op het aanrecht. Wat
bleek: het moest gewoon uit de oven en even tot zichzelf komen. Ik had het dus
voor niks zo lang in de oven laten staan, waardoor het niet lekker meer was.
Conclusie: Volgende keer dus gewoon in de koekenpan bakken! Ik geef het
uiteraard niet op! Ik zal en moet het binnen de kortste keren nogmaals maken en
gewoon bakken op de traditionele manier. Hopelijk is het dan wel te eten.
Hierbij in ieder geval het recept van mijn
goed gelukte amandelkoekjes:
1 glas gemalen amandels
2 glazen bloem
1 eiwit
200 gram boter op kamertemperatuur
6 el poedersuiker
1 zakje vanillesuiker
2 theelepels bakpoeder
De gemalen amandels eerst in de koekenpan
roosteren. Uit de pan halen en daarna de bloem een beetje lichtbruin roosteren.
Blijf roeren tijdens het roosteren om te voorkomen dat het aanbrandt. Nadat
beide afgekoeld zijn, doe je de rest van de ingrediƫnten erbij en kneed je het
koekjesdeeg. Het wordt een harde kruimelige deeg wat je goed door moet kneden
wil het een beetje aan elkaar plakken. Rol dit uit tot ongeveer 1 cm dik en
haal er cirkels uit met een glas of een koekjesvorm. Van deze cirkels maak je
met dezelfde glas of vorm een halve maan. De koekjes bak je in 180 graden in
ongeveer 10 a 12 minuten lichtbruin. Nadat ze afgekoeld zijn, doe je er
poedersuiker overheen met een zeefje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten